BASKET LEAGUE A1
Το Ελληνικό μπάσκετ τίμησε τον ‘Νουρέγιεφ’-Φώτος-Βίντεο
Ότι και να πει κάποιος, ή να γράψει στο χαρτί, ή ακόμη, ακόμη στο πληκτρολόγιο του ηλεκτρονικού υπολογιστή για τον «Νουρέγιεφ» του Ελληνικού μπάσκετ Κώστα Πετρόπουλο, είναι λίγο. Οι παλιοί, που τον έζησαν πρώτα στο ανοιχτό της Ναυαρίνου και έπειτα στο κλειστό του Εθνικού Σταδίου έχουν να θυμούνται πολλά. Το πώς έπαιρνε την μπάλα και απογειώνονταν στο αντίπαλο καλάθι, όσο και για τα «φαρμακερά» του σουτ. Σήμερα, λοιπόν το πρωί στην αίθουσα του Επιμελητηρίου Αχαΐας, είχε μια τιμητική θέση, αυτή τον περίμενε και μαζί του, ήσαν και χίλιοι προσκεκλημένοι –ανάμεσά τους και ο Παναγιώτης Γιαννάκης- οποίοι τον τίμησαν με την παρουσία τους, Στην αίθουσα του Επιμελητηρίου Αχαΐας πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του λευκώματος του Κώστα Πετρόπουλου, με τον ίδιο να είναι συγκινημένος και παράλληλα να ευχαριστεί όλους όσοι τον τίμησαν με την παρουσία τους. Η πρόταση που έπεσε από τους παρόντες στην εκδήλωση ήταν να πάρει το κλειστό γήπεδο της Περιβόλας το όνομά του, με τον πρόεδρο της «μελανόλευκης» ομάδας Φίλιππο Καμίση να δεσμεύεται ότι η πρόταση θα συζητηθεί στο επόμενο διοικητικό συμβούλιο αναγνωρίζοντας έσι η οικογένεια του Απόλλωνα τη μεγάλη προσφορά του αθλητή Κώστα Πετρόπουλου. Ο «Νουρέγιεφ» του Ελληνικού μπάσκετ Κώστας Πετρόπουλος, αφού έλαβε μια προσωπογραφία (φωτό) ως αναμνηστικό, ευχαρίστησε τους πάντες και κυρίως την οικογένειά του, λέγοντας: «Αυτή ήταν η μεγαλύτερη νίκη της ζωής μου».
Στο μεταξύ ο Κώστας Πετρόπουλος, βραβεύτηκε για την προσφορά του, τόσο από τον Δήμαρχο Πατρέων Κώστα Πελετίδη, όσο και από τον πρόεδρο του Επιμελητηρίου Αχαΐας Πλάτωνα Μαρλαφέκα, ενώ ο εκπρόσωπος του Μητροπολίτη Πατρών κ. Χρυσοστόμου π. Π. Θωμάς του δώρισε μια εικόνα της Παναγίας.
Ποιος είναι ο Κώστας Πετρόπουλος
Ο Κώστας Πετρόπουλος γεννήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 1956. Αγωνίστηκε στον Απόλλωνα Πατρών από το 1968 ως το 1987 και ξεχώρισε για τις «πλαστικές» του κινήσεις στο παρκέ, για τις οποίες του αποδόθηκε και το παρατσούκλι… «Νουρέγιεφ». Μετά από έξι εγχειρήσεις αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την ενεργό δράση νωρίς, έχοντας προλάβει να αναδειχθεί δεύτερος σκόρερ του πρωταθλήματος το 1986 και τρίτος το 1987. Συνολικά στην Α’ Εθνική σημείωσε 4255 πόντους. Στην Εθνική Ομάδα ντεμπουτάρισε στις 22 Ιουνίου 1975 και μέτρησε 82 συμμετοχές ως το τελευταίο του παιχνίδι στις 13 Φεβρουαρίου 1985, σημειώνοντας 811 πόντους. Με τη γαλανόλευκη συμμετείχε σε ένα Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, 3 φορές σε Μεσογειακούς Αγώνες, 3 Βαλκανιάδες, 2 τσάλεντζ ράουντ Πανευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων, 1 Προολυμπιακό Τουρνουά, 1 προκριματική φάση Παγκοσμίου Πρωταθλήματος και έχει δύο χρυσά μετάλλια από Βαλκανικούς και Μεσογειακούς Αγώνες. Παράλληλα με την καριέρα του ως παίκτης, έβαζε τα θεμέλια για την πορεία του ως προπονητής. Ξεκίνησε από τον Αρίωνα, πέρασε στην Ολυμπιάδα και την Απολλωνιάδα για να πάρει τη σκυτάλη η Α’ Εθνική: Περιστέρι (1991-93), Απόλλωνας Πατρών (1993-95), Σπόρτιγκ (1996-98), Μαρούσι (1998-99). Συνολικά 207 αγώνες, 82 νίκες, 125 ήττες. Η πρώτη του επαφή με θέση ομοσπονδιακού προπονητή έγινε το 1988. Από τότε και ως το 1993 είχε κοουτσάρει τους παίδες (τουρνουά Μανχάιμ 1993), τις γυναίκες (τσάλεντζ ράουντ 1989), τους εφήβους (4η θέση στο Πανευρωπαϊκό του 1988) και τους άντρες ως συνεργάτης του Μάκη Δενδρινού και τους Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου. Ως βοηθός στην Εθνική Ανδρών έδωσε το «παρών» στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 1989 (ασημένιο μετάλλιο), του 1991 (5η θέση), του1993 (4η θέση) και στο Παγκόσμιο του 1990 (6η θέση). Επέστρεψε στις τάξεις των ομοσπονδιακών προπονητών, ως κόουτς της Εθνικής Ανδρών στις 23 Μαρτίου 1999 και το πρώτο ματς στο οποίο καθοδήγησε την εθνική εναντίον της Ολλανδίας (65-39) στις 2 Ιουνίου 1999 στο ΟΑΚΑ.