Εθνική Ανδρών: Δεν κατάφερε να επανέλθει στα μετάλλια στο Ευρωμπάσκετ 2002

Η Εθνική Ανδρών κατάφερε να εμπνεύσει και να δημιουργήσει προσδοκίες για κάτι πολύ περισσότερο από την είσοδο στις οκτώ καλύτερες ομάδες του Ευρωμπάσκετ 2022. Δυστυχώς χθες το βράδυ υπέστη βαριά ήττα από την οικοδέσποινα Γερμανία και επιστρέφει με άδεια χέρια, αναζητώντας πιθανές αιτίες που οδήγησαν την ομάδα να μην παρουσιαστεί σωματικά και πνευματικά έτοιμη στο πιο κρίσιμο αγώνα της διοργάνωσης. Η Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης κατάφερε με πολύ όμορφα τρικ να δημιουργήσει ένα άψογο κλίμα στην ομάδα, με “Καπετάνιο” τον Δημήτρη Ιτούδη, όπου είχε δώδεκα ετοιμοπόλεμους Διεθνείς, που ανά πάσα ώρα και στιγμή θα προσέφεραν για την επίτευξη του στόχου, την επιστροφή στην ζώνη μεταλλίων. Τελικά αποδείχτηκε ότι δεν είχαμε την καλύτερη ομάδα στην διοργάνωση, αλλά ενδεχομένως είχαμε τον καλύτερο αθλητή σε ατομικό επίπεδο, τον υπερηχητικό Γιάννη Αντετοκούνμπο, που πραγματικά μας κάνει υπερήφανους και με την ενεργή συμμετοχή του στους αγώνες της Εθνικής, αλλά φυσικά και με την παρουσία του στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου στο ΝΒΑ. Προσπαθήσαμε να προσαρμοστούμε και να κάνουμε πιο εύκολο το έργο στον αστέρα μας, που ίσως τελικά να δημιούργησε παρενέργειες στην απόδοση των άλλων έντεκα διεθνών. Με τον τρόπο που προσεγγίσαμε σχεδόν όλα τα παιχνίδια, δείξαμε ότι αν φάμε 100 θα κάνουμε τα πάντα για να βάλουμε 101! Σε αυτό το μοτίβο ήταν η ΤΣΣΚΑ του κόουτς Ιτούδη πριν το πόλεμο, έχοντας πλειάδα αστέρων και σε αυτό ήταν ο Γιάννης σαν πρωταγωνιστής στο ΝΒΑ, ο Θανάσης που είναι συμπαίκτης του Γιάννη, και ίσως ο Τάιλερ Ντόρσει που την νέα χρονιά θα προσπαθήσει να βρει ρόλο στο ΝΒΑ. Όλοι οι υπόλοιποι αθλητές σε σύντομο χρονικό διάστημα έπρεπε να κάνουν τα πάντα για να μπορέσουμε να παρουσιάσουμε ένα δεμένο σύνολο.

Η Τσεχία μας έκανε “δώρο” τι έπρεπε να δουλέψουμε ώστε να μπορέσουμε να βρούμε λύσεις απέναντι στην Γερμανία των περισσότερων λύσεων. Ήταν δύσκολο να μας αντιμετωπίσουν γιατί μας περίσσευε το ταλέντο, όμως μας “διάβασαν” και κατάφεραν να μας περιορίσουν με μια άμυνα που ήταν προβλέψιμη, μιας και η αντίστοιχη απαγορεύεται εκεί που μεσουρανεί ο σούπερ σταρ που είχαμε στην διάθεση μας. Εμείς από την πλευρά μας εκ του αποτελέσματος βασιστήκαμε στην εικόνα του πρώτου ημιχρόνου, όπου και ας φάγαμε 57 βάλαμε 61, όμως στο δεύτερο ημίχρονο με ένα επιμέρους 20-1 των αντιπάλων μας, μας έδειξε περίτρανα γιατί το μπάσκετ είναι δίκαιο άθλημα και σχεδόν πάντα κερδίζει η καλύτερη ομάδα. Οι αντίπαλοι μας αντιμετώπισαν με σεβασμό και απόλυτη προσήλωση στο πλάνο των προπονητών τους κατάφεραν να έχουν ένα ασύλληπτο ποσοστό στα τρίποντα, που αν το καταφέρεις δύσκολα δεν θα μπορέσεις να πάρεις τα ηνία του παιχνιδιού. Η Γερμανία είχε ποσοστό 38% στα τρίποντα πριν τον αγώνα κάτι που δεν δικαιολογεί την έμπνευση του προπονητικού μας επιτελείου να επιτρέψει να τους δώσει ελεύθερα σουτ από το ξεκίνημα, μιας και τα 7/8 τρίποντα στο πρώτο τετράλεπτο τους βοήθησαν αδιαμφισβήτητα να αποκτήσουν ακόμα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση για να καταλήξουν στο 55%. Όταν ο αντίπαλος αγγίζει το “τέλειο” στο ταβάνι του, τότε έχεις κάνει λάθος προσέγγιση στο παιχνίδι. Σίγουρα ήθελες να κερδίσεις, σίγουρα είχες την πεποίθηση και 107 να βάλει ο αντίπαλος θα καταφέρω να βρεθεί σκορ και να βάλω 108 για να κατακτήσω το ροζ φύλλο αγώνα, όμως για αυτό τον στόχο χρειάζεται εκτός από εκτελεστή και δημιουργό, και αυτή η Εθνική για πολλούς λόγους σε αυτό το παιχνίδι είχε έναν για ΟΛΑ και ότι προστέθηκε στην εξίσωση μόνο ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης πάει η ευθύνη στον “Καπετάνιο“, που ούτως ή άλλως δεν κρύφτηκε, πήρε όλη την ευθύνη πάνω του για τον αποκλεισμό. Ο Ομοσπονδιακός μας τεχνικός μαζί με όλο του το επιτελείο εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι πέτυχε ώστε να είναι ο Γιάννης το βαρόμετρο για την πορεία μας, αλλά αποδείχτηκε όσο και αν είναι εξαιρετικός παίκτης δεν έφτανε για να μπει αυτή η ομάδα στην ζώνη των μεταλλίων. Είναι δύσκολο να βρεθεί η απαιτούμενη χημεία σε ένα καλοκαίρι, ας ελπίσουμε να συνεχίσουν όλοι οι αθλητές και στις επόμενες διοργανώσεις και να βρεθεί η φόρμουλα να μπορέσει η ομάδα να βρει περισσότερους αυτοματισμούς, μπαίνοντας και άλλοι παίκτες στην εξίσωση και αξιοποιώντας στο έπακρο περισσότερους αθλητές, έτσι ώστε να διατηρείτε η φρεσκάδα, καθ΄ όλη την διάρκεια του παιχνιδιού. Η Επίσημη Αγαπημένη μπήκε στα σπίτια μας, αλλά δεν κατάφερε να πάει μέχρι τέλους, όμως οι προσδοκίες παραμένουν, για αυτό και χρειάζονται τομές ώστε οι Έλληνες αθλητές να είναι πρωταγωνιστές για να μπορούν να προσεγγίζουν καλύτερα κομβικά νοκ-άουτ παιχνίδια στο μέλλον. Και μην ξεχνάμε ότι ο Γιάννης που ίσως είναι ο κορυφαίος στον κόσμο έχοντας προέλθει από τον Φιλαθλητικό(!), και δεν πρόλαβε καν να απασχολήσει τις ομάδες της Basket League!